درباره ی ما

به  سایت " سکولاریسم برای ایران" خوش آمدید.

ما گروهی از دانش آموختگان ایرانی خواستار تحقق سکولاریسم، حقوق بشر، و آزادی جامعه از قید جزم اندیشی دینی و علاقمند به پرداختن به کوشش های جدی فکری برای روشنگری و آگاهی بخشی در این زمینه ها هستیم. در این راه دست یاری شما را به گرمی  می فشاریم.

اهداف و محتوای سایت

 سیطره ی باورها و هنجار های اسلامی مانع عمده ی  آزادی و آزاداندیشی در ایران است. تحقق آرمان دمکراسی مبتنی بر حقوق بشر جز با رهایش حیطه ی عمومی از قید دین ممکن نیست.

 

 اگر دریابیم که ارزش ها و آرمانهای جنبش حقوق بشر،  برتر از هنجارهای اجتماعی تک تک ادیان است و اسلام، به عنوان سیاسی ترینِ دین ها، به هیچ وجه با حقوق بشر سازگاری ندارد، آنگاه توجیه عقلانی استواری برای مخالفت با رژیم اسلامی فعلی و هر نوع  دین سالاری خواهیم داشت. 

 

 هدف اول این سایت سیاسی است: می کوشیم  در حد بضاعت خود به گذار  ایران به سوی لائیسیته [یا به  تعبیر وسیع تر  اما کم تر دقیق، سکولاریسم] و رهایی مردم از سلطه ی  دین  و دین پیشگان یاری رسانیم. در این راستا به معرفی آموزه ی حقوق بشر، مفاهیم مدرن سیاسی، طرح اندیشه های متفکران سکولار و لائیک، و نشان دادن تمایزات رفع ناشدنی اسلام با آموزه های مدرن می پردازیم.

 

قرن هاست که باورهای   جزمی اسلام بر فضای فکری ایران سایه ی مهیبی افکنده اند. فقدان روشنگری و عدم بازنگری انتقادی در آموزه های اسلام، ناشی از جهل و استبداد دیرزی و بازتولید کننده ی آن در سرزمین های اسلامی بوده است. خواست  حکومت لائیک  به خودی خود به معنای ضدیت با اسلام نیست، اما آشکار است که  تمامیت خواهی اسلام مانع اصلی سکولاریزاسیون و تحقق لائیسیته در ایران  است.

 

 برای هرگونه رویکرد انتقادی به دین، و رهایش از سلطه ی آن، ابتدا باید آموزه های مدرن را نیز به درستی شناخت - آموزه ی اسلام که از در و دیوار می بارد. به باور ما  اگر آموزه های  مدرن  نزد نخبگان جامعه ی استبدادزده ی ما مجال عرضه، دفاع و تأمل یابد، دین در کلیّت خود در برابر عقلانیت انتقادی و آزاداندیشی تاب دوام نخواهد داشت.

 

هدف دوم این سایت معرفتی است: می کوشیم تا به گردآوری گوشه ای از آن تلاشهای  فکری بپردازیم که بنیادهای جزمی دین و الاهیات را به چالش میگیرند. و می کوشیم با طرح بحث های جدی خواننده را به تأمل واداریم.

 

به این امید که این کوشش گامی باشد، هرچند کوتاه، در جهت آگاهی بخشی به دوستداران آزادی و دانایی.   

 نخستین سفرم باز آمدن بود از چشم انداز های امید فرسای ماسه وخار

بی آنکه با نخستین قدم های نا آزموده ی نوپایی خویش

به راهی دور رفته باشم

                                                                           (احمد شاملو)