کیفر یا عدالت

نخست مختصری از مبانی کیفر و مجازات را یادآوری کنیم: 

• مجرمان مستحق مجازات هستند.
• تنها مجرمان مستحق مجازات هستند.
• مجرمان مستحق مجازاتی متناسب با شدت جرم شان هستند.

مطابق این استدلال، عدالت واقعی آن است که هر مجرمی متناسب با جرمش تنبیه شود. هر مجرمی باید به نسبت  جرمش مجازات شود و مجازات قاتل مرگ است.

 میزان مجازات باید متناسب با شدت  جرم، طرز ارتکاب جرم، و وضعیت بی دفاعی و بی پناهی قربانی باشد. 

" حکم دادگاه باید پاسخگوی فریاد دادخواهی جامعه علیه جانیان باشد.

اجرای عدالت  مستلزم آن است که حکم دادگاه در مورد مجرم  با میزان انزجار عموم از جرم متناسب باشد."

قاضی آ.اس. آناند و اِن. پی. سینگ، دیوان عالی هند، نقل از حکم صادره برای دانانجوی چاتِرجی، 2004

 بسیاری از مردم این استدلال را منطبق بر درک خود از عدالت می یابند.

 اغلب این نگرش  را در شعار  "چشم در برابر چشم"، برگرفته از تورات،  خلاصه می کنند.

استدلال های علیه کیفر اعدام

• مجازات اعدام، مصداق خونخواهی است و نه کیفر، و به همین خاطر از نظر اخلاقی مذموم است.
• چون فاصله ی صدور حکم اعدام  و اجرای آن می تواند سال ها به درازا بکشد، رنجی که محکوم منتظر اعدام متحمل می شود، مجازات اعدام را سخت تر از صِرف محرومیت او از حیات می سازد.

 (البته این استدلال اخیر  در مورد وضعیت اعدام در  آمریکا بیش از همه جا  صادق است؛ در برخی کشورها، فاصله ی صدور حکم  اعدام و اجرای آن بیش از چند روز نیست.)

 ادامه >> بازدارندگی / تحذیر