بیخدایی > اقسام بیخدایی > بودیسم

بودیسم

" هیچ کس ما را نخواهد رهانید، هیچ کس نه می خواهد و نه می تواند چنین کند. ما خود باید راه را بپیماییم،

اما بودا آشکارا راه را به ما نموده است."   ذام ماپادا، 165.

بودا

بودا هیچ گونه ادعای الاهیتی نداشت. بودائیان هم قائل به وجود خدایی شخص وار نیستند.

 بودا می گوید  انگیزه ی دینی انسان ناشی از ترس است. 

" مردمان در چنگال ترس  به زیارت کوه های مقدس ، مسیرهای مقدس،  درختان و معابد مقدس می روند، اما این ها پناهگاه ایمنی نیست."    ذام ماپادا، 188.

راه  درمان این ترس باور به خدایی محافظ نیست، بلکه رسیدن به فهم درست و پذیرش طریقت چیزهاست.

خدایان محلی

بودیسم در بسیاری فرهنگ ها با خدایان محلی همزیستی یافته است.

 گاهی خدایان محلی را برگزیدگان بودا می دانند، و در جاهایی هم آنها را بوداهای مختلفی می دانند که ظهور کرده اند. اغلب یک خدای محلی خاص مسئولیت تقدیس معبد یا نذرگاهی را دارد.

 این "خدایان"  محلی تفاوت بسیاری با خدا(یان) جاوید و متعال یهودیت، مسحیت و اسلام دارند. خدایان محلی جاوید و تغییرناپذیر نیستند، بلکه مانند انسان ها گرفتار روند مرگ و تولد مجدد می باشند.

یک پرسش بی اهمیت

اغلب بوداییان، به ویژه بوداییان غربی، وقت چندانی صرف این پرسش نمی کنند که آیا خدا وجود دارد یا نه – این پرسش برایشان اهمیت ندارد.

 هدف اصلی بودیسم این است که فرد چنان زندگی کند که به روشنی دست یابد؛ اینکه خدایانی وجود داشته باشند یا نه اهمیت چندانی برای بودیسم ندارد.

 روح

هیچ بودیستی به روح منفرد جاودانی باور ندارد. روحی که طی فرآیند تناسخ در جسم های جدید باززایی شود .

 نزد بودیست هیچ چیز جاویدان نیست. شخص دائم در حال تغییر است، هیچ عنصر ثابتی در شخص نیست.

 ... و درست همان طور که میان رخدادهای حیات شخص ارتباطی علّی  هست، میان هر یک از زندگی هایش هم ارتباطی علّی هست.

بالا