اومانیسم
" اومانیسم رویکرد به
زندگانی برپایه ی عقل و انسانیت مشترک ماست، و تشخیص اینکه ارزش
های اخلاقی تنها بر پایه ی سرشت و تجارب انسان است."
رابرت اَشبی
بیخدایی فقط نبود باور
به خداست، اما اومانیسم رویکردی ایجابی به جهان برپایه ی تجربه،
اندیشه و امیدهای بشری است.
انجمن
اومانیست های بریتانیا و اتحاد بین المللی اومانیستی و اخلاقی از
نماد واحدی استفاده می کنند. این نماد به شکل انسانی
است که قامت خود را برای حصول توانایی های
بالقوه اش کشیده است.
به اعتقاد اومانیست
ها تنها منبع کسب معرفت و نیز تنظیم اصول اخلاقی زندگی، تجربه ی
بشری و تفکر عقلانی است.
اومانیست ها قبول
ندارند که "وحی" خدایان به برخی آدمیان یا کتاب های خاصی
بتوانند معرفت بخش باشند.
"اومانیسم دیدگاهی
دموکراتیک و اخلاقی درباره ی زندگی است، که می گوید نوع انسان حق
و مسئولیت دارد به زندگی خود شکل و معنا بخشد.
" اومانیسم نشانگر
جامعه ای انسانی تر است که بر پایه ی ارزش انسان و طبیعت در
پرتو خرد و پرسشگری آزادانه توسط توانایی های بشری بنا شود.
"اومانیسم خداباور
نیست، و دیدگاه فراطبیعی به واقعیت را نمی پذیرد."
اتحاد بین المللی
اومانیستی و اخلاقی
ایده های اومانیستی
اغلب اومانیست ها با
مطالب زیر موافق اند:
هیچ موجود فراطبیعی
وجود ندارد.
جهان مادی تنها چیزی
است که وجود دارد.
علم تنها منبع معتبر
برای کسب معرفت در مورد جهان است.
تنها زندگانی،
زندگانی این جهان است. حیات اخروی، و اموری از قبیل تناسخ، وجود
ندارد.
نوع انسان می تواند
بدون باورهای دینی زندگانی اخلاقی و پرباری داشته باشد.
نوع انسان نظام
اخلاقی خود را از درس های تاریخی، تجارب شخصی، و اندیشه اش کسب
می کند.
|