|
مجازات اعدام به گسترش سبعیت در جامعه می انجامد آمار نشان می دهد که مجازات اعدام به گسترش وحشیگری و ددمنشی در جامعه منجر می شود و نرخ قتل را افزایش می دهد. در ایالت هایی از آمریکا که حکم اعدام صادر می شود نرخ قتل بیشتر است. در سال 2003 نرخ قتل در ایالت هایی که مجازات اعدام را لغو کرده اند 4.10 در 100,000 بود، و در ایالت هایی که مجازات اعدام برقرار است 5.91 در 100,000 . این محاسبات برپایه ی آمارهای اف.بی.آی است. شکاف میان آمارهای ارتکاب قتل در ایالات دارای اعدام و ایالات فاقد اعدام به طور چشمگیری افزایش یافته و از 4 درصد در سال 1993 به 44 درصد در سال 2003 رسیده است. برآشفتگی افراد متأثر شده از اعدام احتمال این را که خود مرتکب قتل شوند افزایش می دهد.
همچنین این شکاف می تواند با افزایش قتل مأموران پلیس باشد مربوط باشد.
سبعیت حکومت مجازات اعدام می تواند به شیوه های مختلف و حتی بنیادی تری جامعه را به سبعیت سوق دهد. یکی از این طرق متشنج کردن رابطه ی میان حکومت و شهروندان است.
"... اینکه حکومت عمداً به کشتن جان های بی آزار (گیریم مجرم) بپردازد نشانگر این سودای حکومت است که با جان مردم هر طور خواست بازی کند." جورج کاتِب ، اقیانوس درون، 1992
سبعانه کردن قانون به نظر برخی مجازات اعدام میان قانون و خشونت پیوند نامطلوبی برقرار می کند. اما قانون به انحای مختلف با خشونت پیوند می یابد: قانون ارتکاب خشونت را جزا می دهد، و مجازات هایی را اعمال می کند که آزادی های مردم را "به گونه ای خشن" محدود می کنند. از نظر فلسفی هم قانون همواره مرتبط با خشونت بوده و از جمله کارکردهای آن حفظ جامعه در برابر رخدادهای خشونت بار است. با این حال می توان به قوت استدلال کرد که خشونت قانونی آشکارا با خشونت جنائی فرق دارد، و می تواند چنان اعمال می شود که همگان منصفانه و مشروع بودن آن را تصدیق کنند.
مجازات اعدام از حیثیت جامعه می کاهد جوامع متمدن به هیچ وجه اعمال شکنجه را نمی پذیرند، حتی اگر بتوان نشان داد که شکنجه می تواند اثر بازدارنده داشته باشد، یا منشاء خیرهای دیگری شود. به همین قیاس بسیاری از مردم احساس می کنند که جامعه ی متمدن نباید حتی در برابر دهشتناک ترین قتل ها، با اعدام مجرم واکنش نشان دهد. " قتل که همواره جرمی مخوف انگاشته می شود، با خونسردی و بدون ندامت انجام می گیرد." سزار بِکاریا ، [جرم شناس شهیر ایتالیایی]، رساله ی جنایات و مکافات. 1764
از آنجا که اغلب کشورها، به استثنای معدودی مانند حکومت ج.ا. ایران، مردم را در ملاء عام اعدام نمی کنند، نمی توان گفت که مجازات اعدام شأن و حیثیت صحنه ی اجتماع را تنزل می دهد. اما موقع اعدام متهمان رسانه ها چنان هنگامه بر پا می کنند که عموم از عملی که به نمایندگی از آنان انجام می گیرد مطلع می شوند.
با این حال این سیرک رسانه ای ابتکار عمل صحنه ی اجتماع را به دست می گیرد و درس هایی در مورد عدالت، کیفر، و پذیرفتن مسئولیت اعمال خود به مردم می آموزد.
ادامه >> هزینه ی اعدام |
