|
احکام اعدام ناعادلانه صادر می شوند در مورد کاستی های نظام قضایی آمریکا که صدور احکام اعدام را ناعادلانه می سازد نگرانی فزاینده ای ابراز شده است. یکی از قضات دیوان عالی آمریکا ( که نخست مدافع مجازات اعدام بود) سرانجام به این نتیجه رسید که مجازات اعدام موجب خدشه دار شدن عدالت می شود:
" صدور احکام اعدام همچنان آکنده از جباریت، تعصب، سهو و خطاست... تجربه به ما نشان داده است که هدف اصولی حذف سهو و تبعیض از حکم مرگ ... هرگز قابل حصول نیست، مگر با موردی کردن احکام و به بهای ویران کردن بنیان انصاف." قاضی هَری بلَک مون، دیوان عالی ایالات متحده، 1994
اعضای هیئت منصفه در ایالات متحده، اعضای هیئت منصفه ی بسیاری از پرونده هایی که در آن برای متهم حکم اعدام تقاضا شده باید "واجد حکم اعدام" باشند. یعنی باید از جمله ی کسانی باشند که گزینه ی اعدام متهم را ممکن قابل انتخاب می دانند. این التزام، به جهت گیری این هیئت منصفه ها به سمت مجازات اعدام می انجامد، زیرا کسانی که مخالف مجازات اعدام باشند امکان عضویت در هیئت منصفه را نمی یابند.
وکلا همواره در ایالات متحده این نگرانی فراوان بوده که نظام قضایی امکان برخورداری فقرا از وکلای مجرّب را فراهم نمی آورد. در آمریکا از میان کسانی که برایشان حکم اعدام تقاضا شده، سه چهارم آنهایی که وکیل تسخیری داشته اند حکم اعدام گرفته اند، در حالی که این احتمال برای کسانی که تمکّن مالی وکیل گرفتن داشته اند، یک چهارم بوده است.
مجازات اعدام، ظالمانه، غیرانسانی یا دون شأن انسان است فارغ از اینکه جایگاه اخلاقی مجازات اعدام چه باشد، برخی احتجاج کرده اند که همه ی شیوه های اعدام چنان برای شخص محکوم رنج آور است که شکنجه محسوب می شود و لذا نادرست است.
بسیاری از شیوه های اعدام به وضوح بسیار
دردناک اند، مثلاً کشتن با گاز سمّی، صندلی الکتریکی، قصاص
و دارزدن.
شیوه های دیگر مثل تیرباران، دار زدن و سرزدن و قصاص یا به خاطر بربریت شان یا به جهت اجتناب از مستلزم مداخله ی مستقیم متصدیان در اعدام کنارگذاشته شده اند، البته نه در ایران یا برخی کشوهای اسلامی.
تزریق مرگبار بسیاری از کشورهایی که امروزه مجازات اعدام را اجرا می کنند این عمل را با تزریق مرگبار انجام می دهند زیرا تصور می رود که سختی این شیوه برای محکوم و سبیعت آن برای متصدی اعدام کمتر باشد. مخالفان مجازات اعدام
معتقداند که این شیوه هم از نظر اخلاقی اشکال فراوان دارد
و باید کنار نهاده شود. اشکال نخست آن این است که باید پرسنل پزشکی مستقیماً درگیر قتل شوند (به جای اینکه فقط خاتمه ی حیات محکوم را بیازمایند). واین شدیداً در تضاد با رسالت و اخلاق پزشکی است. اشکال دوم این است که یک پژوهش اخیر (آوریل 2005) نشان داده که تزریق مرگبار آن قدر هم که تصور می شد "انسانی" نیست. یافته های کالبدشکافی حاکی از آن است که میزان مواد بی حس کننده در بدن اعدامی به قدری بوده که بتواند هشیار باشد و درد را تجربه کند.
ادامه >> غیرضروری بودن اعدام
|
