"من از مرگ و طناب دار وحشت دارم." کبرا رحمانپور از زندان اوين
ارزش زندگی انسان همه قبول دارند که زندگی بشر ارزشمند است. برخی از مخالفان مجازات اعدام معتقداند که زندگی انسان چنان ارزشمند است که حتی شریرترین قاتلان را هم نباید از ارزش حیات محروم کرد. به نظر آنان عمل خطای شخص مجرم، حتی اگر قاتل هم باشد، نمی تواند ارزش زندگی او را سلب کند. بعضی از موافقان لغو اعدام تا این حد پیش نمی روند. آنها می گویند که جان فرد را باید حفظ کرد مگر اینکه دلایل بسیار خوبی برای گرفتن جان وجود داشته باشد، پس برعهده ی موافقان اعدام است تا موضع خود را توجیه کنند. حق زندگی هر انسانی، حتی کسی که مرتکب قتل می شود، حقی سلب نشدنی برای زندگی دارد؛ محکوم کردن شخص به اعدام و کشتن او پایمال کردن این حق است. این دیدگاه بسیار شبیه دیدگاه بالا (ارزشمند شمردن حیات) است، اما رویکرد آن از چشم انداز حقوق بشر است. ضد این برهان آن است که بگوییم شخص می تواند، به واسطه ی کنش هایشان، حقوق انسانی خود را به هدر دهد، و قاتلان حق زندگی خود را به هدر داده اند. یک نمونه ی نشانگر مقصود این دیدگاه، شخصی است که به قصد کشت به مردم حمله کرده و تنها راه بازداشتن این شخص مهاجم، کشتن اوست. توماس آکویناس، فیلسوف و الاهیدان قرون وسطا، این نکته را به روشنی بیان داشته است: "بنابراین، اگر هر انسانی برای اجتماع خطرناک باشد و به واسطه ی گناه خود مخرّب اجتماع باشد، درمانش اعدام است تا خیر عموم حفظ شود... لذا کشتن کسی که شأن طبیعی خود را حفظ می کند ذاتاً شرّ است، اما ممکن است کشتن گناهکار به سان کشتن یک حیوان درنده موجه باشد، زیرا، کما قال ارسطو، آدم شرور بدتر و مضرتر از حیوان درنده است." توماس آکویناس، خلاصه ی الاهیات پس به نظر آکویناس، در برخی مواقع یک عمل بد (قتل) می تواند به یک عمل خوب (قتل برای جبران بی عدالتی در حق مقتول، و کشتن قاتلی که با ارتکاب قتل، شأن طبیعی خود را هدر داده) بدل شود.
ادامه >> اعدام بیگناهان |