|
بیخدایی
> خلاصه |
|
برگ
2 از 2
|
اصطلاح شناسی
بیخدا ها
کسانی هستند که باور ندارند که خدا یا موجودات فراطبیعی وجود
داشته باشند.
بیخدا ها برای
تبیین وجود جهان از فرض وجود خدا استفاده نمی کنند.
بیخدا ها می
گویند که انسان می تواند نظام اخلاقی مناسب زندگی خود را بدون
نیاز به خدا یا متون مقدس تنظیم کند.
بیخدایی نه یک
دین است، و نه یک نظام فلسفی خاص. اما برخی ادیان اساساً سرشتی
بیخدای دارند. قوت و استحکام نظام های فلسفی بیخدای دست کم به
قدر نظام های خداباور است. نظام های فلسفی بیخدای بسیارند، اما
تنها وجه اشتراک آنها بی باوری به وجود خدا(یان) است.
بیخدا های
ضعیف(weak)
باور ندارند
که خدا وجود دارد. آنها برای دفاع از دیدگاه خود یا می گویند:
·
هیچ شاهدی بر وجود خدا
یا خدایان وجود ندارد.
یا اینکه
معقتدند:
·
شواهد موجود به قدر
کافی قانع کننده نیست.
اتیست های
قوی (strong)
از
این پیش تر می روند. آنها باور دارند که خدایی وجود ندارد. یا می
گویند که:
·
دلایل خوبی برای اثبات
وجود نداشتن خدا وجود دارد.
یا اینکه می
گویند:
·
کلآ مفهوم خدا
بی معنا است.
واژه ی
Atheism
، از پیشوند
a به
معنای بدون، و theism
به معنای باور به خدا یا خدایان تشکیل شده است.
بیخدایی و اخلاقیات
اتئسیت ها هم به
اندازه ی خداباوران اخلاقی (یا غیراخلاقی) هستند.
در عمل اغلب
بیخدا ها پیرو همان اصول اخلاقی خداباوران هستند.
اما بیخدا ها
در مورد اینکه چه چیزی خوب است و چه چیزی بد، بدون یاری گرفتن از
ایده ی وجود خدا تصمیم می گیرند.
|
|
بالا
|
<< برگ
2 از 2
|
| |
|
|
