|
بیخدایی کاذب (ایدئولوژی های قُدسی معاصر) |
|
یکی از ایرادهای عمده ای که به بیخدایی (بیخدایی) می گیرند این است که در غیاب خدا یا دین، مردم به دنبال راه های دیگری برای ارضای نیازهای روانی نیرومند خود می گردند. نیازهایی مانند تعلق به یک گروه (برای احساس ایمنی، مشارکت، آرامش ...)، پرستش، تعبد، یا جستجوی "افسون" گم شده ای که ماتریالیسم جهان مدرن نابود کرده است. پس "نظام" ها یا ایدئولوژی هایی شکل می گرند که اغلب به طور ناخودآگاه گسترش می یابند. پیروان این نظام ها اغلب قربانی دسیسه های جریان های مخفیانه ای می شوند که نیازهای افراد آنان را به سمت اهداف مورد نظر خود جهت دهی می کنند. اهدافی مانند: سیاست های خاص، اراده ی سلطه گری، خودمحوری، علائق مالی... در اینجا برخی از این ایدئولوژی های جدید را با ادیان مقایسه می کنیم: ناسیونالیسم، نازیسم، دیکتاتوری کمونیستی، کاپیتالیسم و جامعه ی مصرفی، 'ستاره' پرستی، و رائلیسم. هرچند ممکن است یک بیخدا هم طرفدار این ایدئولوژی ها باشد، اما بیخدایی به خودی خود معادل با هیچ کدام از این ایدئولوژی ها نیست. بیخدایی صرفاً فقدان باور به خدا(یان) است. از سوی دیگر به سادگی می توان این "نظام"ها را "دین" خواند، زیرا شباهت های بسیاری با ادیان دارند. گرچه تعبیر کردن این ایدئولوژی های جدید به عنوان "دین"، می تواند به سوء استفاده ی دینداران منجر شود. برخی پیروان ادیان سنتی مدعی می شوند که بیخدایی بن بستی است که در نهایت به یکی از صور این "ادیان" جدید گرایش پیدا می کند، و می افزایند که این دین های عصر جدید که جعلی و بشری هستند. دینداران نتیجه می گیرند که پس بشر نیازمند دین است، اما فقط ادیان سنتی می توانند بشریت را به رستگاری برسانند. اشکال این استدلال این است که اولاً بسیاری از بیخدا به این ایدئولوژی ها گرایش پیدا نمی کنند. ثانیاً، بر خلاف دین ها، این نظام ها متکی بر اعتقاد به وجود خدایانی شخص وار، مانند خدایان ادیان سنتی نیستند . بهتر است "دین" را برای نظام های باوری به کار بریم که مبتنی بر وجود خدا یا خدایان هستند. از آنجا که نام رایجی برای کلیت این ایدئولوژی های جدید نداریم، بگذارید این شبه-دین ها را "ایدئولوژی های نو-قُدسی" یا "بیخدایی کاذب" بخوانیم. عیب این اصطلاح اخیر آن است که تعریفی منفی است، اما مزیت آن این است که به روشنی می گوید این ایدئولوژی ها معادل بیخدایی نیستند، بلکه بیشتر به ادیان شباهت دارند. آیا حقیقتاً این ایدئولوژی های قُدسی معاصر شباهتی با باور دینی دارند؟ خوب، میان این بیخدایی های کاذب، نوقُدسی و دین می توان شباهت هایی یافت که در زیر ارائه شده اند:
|
خطر!
