|
اخلاق پروتستان (E1) ماکس وبر احتجاج کرده که از جمله نتایج ناخواسته ی جنبش اصلاح دینی [رفورماسیون] در اروپا، ایجاد نگرش جدیدی به کار بود. مارتین لوتر با حمله به انگاره ی محدود کشیشان از کار، همه ی مشاغل را (البته به جز خدمات مربوط به آمرزش گناهان) از زمره ی عبادات شمرد. اصلاح گران دینی با ردّ توبه، شفاعت، و آمرزش، مردم را از تدابیر گناه شویی ادواری محروم کردند. لذا بر اهمیت جهد برای زندگی به سان یک مسیحی افزودند و اولویت را به پیشگیری از وساوس دادند؛ و حاصل تأکید بر فضیلت کار شد. جان کالوین و پیروانش با تأکید بر اینکه خدا از پیش مردمان را به بخشودگان و نابخشودگان، برگزیدگان و ردشدگان، تقسیم بندی کرده (یعنی سرنوشت همه ازپیش مقدّر شده)، ناخواسته حال و هوایی ایجاد کردند که در آن پیوریتن ها توانستند موفقیت دنیوی را گواهی بر لطف الاهی بدانند ، البته به شرطی که این موفقیت حاصل شیوه های صالحانه و ساعیانه ی مردمان پرهیزگار باشد. حاصل درآمیختن این مؤلفه ها ایجاد یک 'اخلاق' جدید بود. بر خلاف سابق که مردمان بسیار مؤمن باید از تعلقات دنیوی می بریدند و خود را در صومعه ها و دِیرها (یا، در مورد سیمون استایلیت، بر سر یک ستون) محبوس می کردند، پیوریتن ها سرنمون شیوه ای از زندگانی بودند که وبر "ریاضت این جهانی" نام می نهد.
پیوند E2 به E3 (از سرمایه داری صنعتی به رشد اقتصادی) نشانگر این واقعیت ساده است که آن کشورهایی که زودتر به سرمایه داری صنعتی رسیدند در رفاه هم از رقبایشان پیش افتادند. و چنان که در ادامه خواهیم دید، رفاه[1] خود همراه با تضعیف معتقدات دینی بوده است.
ادامه >> تفکیک های ساختاری
[1] . prosperity |